Προ ολίγων ημερών ψηφίσθηκε ο νόμος «Κύρωση των επιμέρους συμβάσεων για τα έργα V και VI της από 06/09/2018 Σύμβασης Δωρεάς μεταξύ του Ιδρύματος ‘Κοινωφελές Ίδρυμα Σταύρος Σ. Νιάρχος’ και του ελληνικού δημοσίου για την ενίσχυση και αναβάθμιση των υποδομών στον τομέα της υγείας και άλλες διατάξεις».
Με τη διάταξη του άρθρου 24 του εν λόγω νόμου επιχειρείται να «ρυθμισθεί» το ζήτημα του ΛΕΠΕΤΕ μέσω της («προσωρινής») ένταξης των συνταξιούχων της Εθνικής Τράπεζας και δικαιούχων του ΛΕΠΕΤΕ στο ΕΤΕΑΕΠ.
Ειδικότερα, προβλέφθηκε ότι α) «από 01/01/2019 το ΕΤΕΑΕΠ αναλαμβάνει την καταβολή μηνιαίας επικουρικής σύνταξης στους δικαιούχους….η ΕΤΕ καταβάλλει στο ΕΤΕΑΕΠ τις αναλογούσες εισφορές επικουρικής ασφάλισης για το σύνολο των ασφαλισμένων του ΛΕΠΕΤΕ…πλέον συμπληρωματικής ασφαλιστικής εισφοράς», β) το ύψος της σύνταξης αυτής καθορίζεται βάσει ενός μαθηματικού τύπου γ) η ΕΤΕ θα καταβάλλει στους συνταξιούχους τις συνταξιοδοτικές παροχές του έτους 2018 στο ύψος που προκύπτει από την εφαρμογή του μαθηματικού αυτού τύπου και αφού συμψηφισθούν τυχόν καταβληθείσες παροχές από το ΛΕΠΕΤΕ για το συγκεκριμένο έτος. Η δε καταβολή του 1/5 του συνολικού αυτού ποσού θα πραγματοποιηθεί έως 31/08/2019 και το υπόλοιπο θα καταβληθεί τμηματικά το αργότερο έως 31/12/2020.
Με την εν λόγω νομοθετική ρύθμιση, ο κοινός νομοθέτης:
α) Ορίζει ως «επικουρική σύνταξη» την εργοδοτική παροχή που καταβαλλόταν επί 70 έτη από την ΕΤΕ μέσω του ΛΕΠΕΤΕ σε όλους τους συνταξιούχους της βάση της ενοχικής μεταξύ τους συμφωνίας
β) καθορίζει διαφορετικό τρόπο καθορισμού της παροχής από αυτόν που προβλέπεται στον Κανονισμό του Λογαριασμού, που αποτελεί την συμφωνία.
Είναι αντιληπτό ότι εφόσον ο νόμος αυτός εφαρμοστεί ως προς όλες τις διατάξεις του, οι συνταξιούχοι θα «ανακουφιστούν» σημαντικά, δεδομένου ότι έχουν στερηθεί τα χρήματα αυτά ποσά για πολύ καιρό και τα έχουν ανάγκη.
Αυτή η κατανόηση δεν μας επιτρέπει ωστόσο να παραβλέψουμε το γεγονός ότι με το χαρακτηρισμό της εργοδοτικής παροχής ως σύνταξης και της ένταξης των δικαιούχων του, έστω και προσωρινά, στο ΕΤΕΑΕΠ, ο νομοθέτης παρεμβαίνει σε ένα ζήτημα ιδιωτικής φύσεως, που μάλιστα είναι και επίδικο, γεγονός το οποίο εκτιμούμε ότι α) εγείρει ζητήματα συνταγματικότητος και β) ενδεχομένως να έχει αρνητική επίδραση στις εκκρεμείς δίκες.
Σε κάθε περίπτωση, θα αναμένουμε τις υπουργικές αποφάσεις που θα εκδοθούν για την υλοποίηση της νομοθετικής ρύθμισης, για να αποφασίσουμε τις ενέργειες που θα κριθούν απαραίτητες και ενδεδειγμένες για την προάσπιση των συμφερόντων των εντολέων μας.