Αρχικώς, σας ενημερώνουμε πως εκδικάσθηκε ενώπιον του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών η Έφεση εντολέων μας κατά της Εθνικής Τράπεζας για την υπόθεση ΛΕΠΕΤΕ, ενώπιον του 5ου Τμήματος στις 18/05/2021.
Στο πλαίσιο όλων των συναφών δικών που χειριζόμαστε και βρίσκονται σε εξέλιξη και οδεύουν σταδιακά προς τον Άρειο Πάγο κατόπιν Αιτήσεων Αναιρέσεως που πρόκειται να κατατεθούν, αποφασίσαμε να ζητήσουμε από το Εφετείο στο οποίο εκκρεμεί η ανωτέρω έφεση, να υποβάλει Προδικαστικά Ερωτήματα προς το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και τούτο διότι : Με την πανομοιότυπη νομική βάση όλων των αγωγών μας, ζητούμε να αναγνωριστεί η υποχρέωση της ΕΤΕ να καταβάλει τις επικουρικές παροχές των δικαιούχων του προγράμματος επικούρησης, ως συμβατική-μετεργασιακή της υποχρέωση από την σύμβαση εργασίας. Όπως ισχυριζόμαστε και αποδεικνύουμε σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας, η παροχή που η ΕΤΕ κατέβαλε μέσω του ΛΕΠΕΤΕ συνιστά αμοιβή, μετ’ εργασιακής φύσεως, και ως εκ τούτου αποτελεί συμβατική υποχρέωση του εργοδότη, δηλαδή της ΕΤΕ να την καταβάλει και πως η υποχρέωση αυτή είναι ανεξάρτητη από την οικονομική κατάσταση του λογαριασμού αλλά και από τον τυχόν χαρακτηρισμό της παροχής ως κοινωνικοασφαλιστικής.
Από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει σχηματισθεί συμπαγής και διαχρονική νομολογία αναφορικά με το νομικό ζήτημα του ποιες εργοδοτικές παροχές εμπίπτουν στην έννοια της «αμοιβής» και δη της «μετεργασιακής αμοιβής» που οφείλονται από τον εργοδότη και προστατεύονται από το ευρωπαικό δίκαιο . Την νομολογία αυτή, την έχουμε συλλέξει, την προσκομίζουμε και την επικαλούμαστε σε όλα τα δικαστήρια και την επικαλεστήκαμε και στον Άρειο Πάγο, διότι θεωρούμε ότι είναι ευνοική για τα συμφέροντα των εντολέων μας.
Ωστόσο παρατηρούμε ότι υπάρχει η τάση από τα δικαστήρια να μεταθέτουν το νομικό ζήτημα που τίθεται με τις αγωγές μας, από το ζήτημα της προστατευόμενης μετεργασιακής αμοιβής, που αποτελεί πρόσθετο όρο της συμβάσεως εργασίας, στο ζήτημα της δημιουργίας ή μη επιχειρησιακής συνήθειας από την διαχρονική κάλυψη εκ μέρους της ΕΤΕ των ελλειμμάτων του λογαριασμού επικούρησης και στο αν κατά το χρόνο δημιουργίας της υποτιθέμενης επιχειρησιακής συνήθειας είχαν οι ενάγοντες ενεργή σύμβαση εργασίας με την ΕΤΕ ή όχι. Αυτή η «μετατόπιση» είναι εσφαλμένη και αυθαίρετη, διότι εμείς δεν επικαλεστήκαμε και δεν θεμελιώσαμε, ούτε καν επικουρικά, την αγωγή μας σ’αυτόν τον ισχυρισμό.
Προκειμένου λοιπόν να επαναφέρουμε την υπόθεση στην ορθή της διάσταση ώστε να κριθούν τα ουσιαστικά ζητήματα που έχουμε θέσει με τις αγωγές μας και μάλιστα με τρόπο ομοιόμορφο και δεσμευτικό για όλες τις αγωγές μας που εκκρεμούν σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας, αλλά και να τονίσουμε την σοβαρότητα των παραβιάσεων του ευρωπαικού δικαίου από την ΕΤΕ αλλά και τα ελληνικά δικαστήρια, ζητήσαμε από το Εφετείο να υποβάλλει Προδικαστικά Ερωτήματα προς το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφορικά με τα ζητήματα που άπτονται της ερμηνείας και της εφαρμογής κανόνων του Ευρωπαικού Δικαίου και αφορούν τον νομικό χαρακτηρισμό της «αμοιβής» και τις απορρέουσες εξ αυτού υποχρεώσεις.
Σημειωτέον ότι το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί ανώτατο δικαστήριο και η κρίση του επί των τιθέμενων υπόψη του ζητημάτων θα δεσμεύει τα εθνικά δικαστήρια που θα κρίνουν τα ίδια νομικά θέματα.
Η ανάγκη για υποβολή προδικαστικών ερωτημάτων κατέστη εντονότερη μετά την «απροθυμία» του Αρείου Πάγου να επιλύσει οριστικά το ζήτημα.
Κρίνουμε ότι το αίτημά μας για υποβολή προδικαστικού ερωτήματος στο ΔΕΕ, εφόσον γίνει δεκτό από το Εφετείο, θα προσδώσει άλλη δυναμική στην υπόθεση και θα εξοικονομήσει αφ’ενός χρόνο ως προς την τελική έκβαση της υπόθεσης και αφ’ετέρου έξοδα από τις μελλοντικές νομικές ενέργειες που επιβαρύνουν τους εντολείς μας.
ΧΑΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΟΘΗΚΕ ΠΟΤΕ!